1398/01/25 - 11:20
سیلی سیل بر سین بهار
کاش خوزستان! پس از گذران سالهای اضطراب و جنگ این بهار را با سین سرسبزی و سعادت آغاز می نمود. کاش مردم غیور گلستان و مازندران رنج سالها سختی را بی سیل آغاز می کردند. کاش پس از مصیبت زلزله، سیل دامان کردستان را نمی گرفت. کاش دروازه قرآن شیراز همان میزبان همیشگی مسافران نوروزی بود.کاش لرستان و رودهای پرآبش خشمگین نمیشد.کاش پل دختر غرق گل نمیشد. حتی اندیشیدن به این همه مصیبت و اندوه هم دلی بزرگ میخواهد.از سویی غم از دست دادن خانه و کاشانه، از سوی دیگر غم فقدان عزیزان از دست رفته، چه بگوییم که این تقدیر بر دامان ایران نقش بسته و سالها بازسازی و مرمت برایش کم است ، گویی خداوند همت دوباره ایرانیان را طلب می کند برای ساختن، برای نو شدن، برای زندگی دوباره ، برای یکی شدن و هم صدایی.انگیزه و همبستگی در جان هر ایرانی جوانه می زند و برای ساختن میهن عزیزمان عزم راسختری را می طلبد .